Uroda

Zobacz teraz - Przeczytaj pełną wersję - Kliknij tutaj - Poznaj więcej szczegółów - Przeczytaj więcej - Sprawdź szczegóły - Zobacz pełen opis tutaj - Przeczytaj więcej o tym - Więcej informacji tutaj - Zarejestruj się
Ćwiczenia postawy i ćwiczenia mięśni u chorych 2 maja 2014, Doktor No comments Nauka prawidłowej postawy ciała i ćwiczenia mięśni stanowią podstawę leczenia chorych z uszkodzeniami krążka międzykręgowego. Trzeba przyznać, że rzadko możliwe staje się zapewnienie jakiegoś długotrwałego systemu treningu postawy i stosowanych ćwiczeń, mimo że jest to tak pożyteczne. Dzieje się tak po prostu z powodu zbyt wielkiej liczby chorych, zbyt małej ilości czasu oraz braku odpowiednich możliwości ćwiczeń. Z tych względów najczęściej chorym udziela się prostych instrukcji, jak stać, siedzieć, chodzić, wykonywać prace domowe itp. bez nadmiernego eksploatowania i obciążania kręgosłupa. Dobrze jest, jeśli jednocześnie z nauką można chorych zaopatrzyć w odpowiednie ryciny, ukazujące szkodliwe i pożyteczne pozycje ciała. Naturalnie, że powodzenie akcji zależy od inteligencji chorego oraz od jego chęci. Z reguły lepsze wyniki uzyskuje się u osób młodych, u których łatwiej można wykształcić potrzebne nawyki oraz odruch postawy. W przypadku osób dorosłych często natrafia się na wielkie opory, tkwiące w psychice, a utrudniające wytworzenie nowych ruchów. Ćwiczenia w odciążeniu 25 lutego 2014, Doktor No comments Ćwiczenia w odciążeniu. Polegają na wykonywaniu ruchów kończyn z wyłączeniem ciężaru kończyny, a więc na taśmach, podwieszkach, w wodzie, wykorzystując właściwości wahadłowe kończyn, wyłączając siłę ciężkości itp. Celem tych ćwiczeń jest jak najszybsze umożliwienie choremu wykonywania czynnych ruchów w pełnym zakresie mimo osłabienia siły mięśniowej. Z chwilą uzyskania przez mięśnie siły 3 stopnia i ustąpienia bolesności stawów przystępuje się do ćwiczenia ruchów wolnych. Ćwiczenia czynne. Należą tu ćwiczenia kondycyjne, sprawności i oporowe. Opór stawiany mięśniom można odpowiednio dawkować przez ustawianie osi kończyny w różnych płaszczyznach, w których wykonywanie ruchów może być łatwiejsze lub trudniejsze. Rozpoczyna się je, gdy chory swobodnie wykonuje ruchy czynne, a siła mięśniowa jest większa od 3 stopnia. Zasadniczą rolę odgrywa tutaj stopniowanie wysiłku. Rozróżnia się ćwiczenia oporowe (izometryczne), w których chory stwarza sobie sam opór impulsem płynącym z kory mózgowej (tzn. napina mięśnie maksymalnym wysiłkiem, ale ruchu nie wykonuje), oraz ćwiczenia oporowe dynamiczne, w których chory pokonuje opór stawiany z zewnątrz. Przy ćwiczeniach oporowych wzrost siły mięśniowej jest szybszy. Używa się do nich ciężarków, sprężyn metalowych, gumowych, drabinek itd. Ćwiczenia te prowadzi się do czasu uzyskania całkowitej wydolności i prawidłowej sprawności. Ćwiczenia sprawności przeprowadza się w większości chorób ortopedycznych, jeżeli uległ zaburzeniu setreotyp dynamiczny ruchów złożonych, jak chodzenie, bieganie, skakanie, wykonywanie precyzyjnych ruchów. W tych przypadkach w usprawnianiu stosuje się ćwiczenia mające za zadanie odtworzenie zaburzonych stereotypów. Cykl rozwojowy H. heterophyes 18 października 2014, Doktor No comments Jaja są wielkości 30 x 16 pm, podobne do jaj przywr z rodzajów Clonorchis lub Opisthorchis. Różnica polega na bardziej zaokrąglonych biegunach, braku zgrubienia skorupki poniżej wieczka, a także słabiej wykształconym guziczku na biegunie tylnym, tj. przeciwległym do bieguna z wieczkiem. Cykl rozwojowy H. heterophyes przebiega podobnie jak cykl Opisthorchis feli- neus, z tym że pierwszymi żywicielami pośrednimi pasożyta mogą być wyłącznie mięczaki wód słono-słodkich – z rodzaju Pirenella i Cerithidium, drugimi pośrednimi zaś wiele gatunków ryb. Człowiek zaraża się po spożyciu surowej, nie dogotowanej lub źle uwędzonej ryby zawierającej metacerkarie, które w jelicie przyczepiają się do jego ścian. Chorobotwórczość. Heterofijoza (heterophyosis) charakteryzuje się bólami brzucha i biegunką w badaniu endoskopowym stwierdza się owrzodzenia jelit. Po przedostaniu się jaj do krwiobiegu powodują one zatory naczyń włosowatych, wyna- czynienia krwi oraz tworzenie się ziarniniaków, co jest szczególnie niebezpieczne w obrębie mózgu i serca. Wykrywanie. Rozpoznanie opiera się na wykryciu jaj i dojrzałych przywr w kale. Zwalczanie. W profilatyce heterofijozy ważne jest zwalczanie żywicieli pośrednich oraz unikanie spożywania surowej, nie dogotowanej lub źle uwędzonej ryby. W leczeniu wykorzystuje się prazykwantel (Cesol, dzieci >4 rż. i dorośli w poje-dynczej dawce 25 mg/kg mc. w inwazji jelitowej, natomiast dla pozostałych 3 x dziennie przez 2 kolejne dni), niklozamid (Yomesan, 2 g jednorazowo) lub dehydro- emetynę (Dehydroemetine, 1 mg/kg mc. przez 10-15 dni) patrz F. hepatica.